♥ یه نقابدار تنهای تنها ♥

ஜ۩۞۩ஜ

آهای با توام، تقدیر،  آرام بگیر

داشته هایم را نه آنچه ندارم بگیر

هیزم من اگر تر بود، آتش نمی گرفت

بگذار زندگی کنیم، آرام بگیر

ஜ۩۞۩ஜ

      نقابدار تنها

یک...دو...سه...امتحان می کنیم...اهههم...اهههههمم...خوبه...داره می نویسه...

الان نمی دونم چمه...در واقع هیچیم نیست. فقط دوست دارم بنویسم. البته با قلم نه، تایپ می کنم. بودن یا نبودن مسئله این است... نه خیر مسئله این نیست مسئله این است که بنده چه بنویسم. آهان هم اکنون موضوعی به ذهن متروک من خطور کرد. هنر...آقا اصلا راجع به هنر می نویسم.

هنر یعنی زیبایی. من به شدت از اعماق چندین هزار متری قلبم به این جمله ی سه جزئی بی فعل ایمان دارم. شاید بگی بعضی از آثار هنری زشتن و من عرض می کنم که اون ها یک زشتی زیبا دارن یعنی زشتی شونم زیباست. شاید متوجه نشی چی میگم. عیبی نداره چون من خودم موجهم چی میگم. اصلا هنر واسه اینه که روح آدمو ارضا کنه و آدم اساسا زیبایی رو دوس داره و ازش لذت می بره و روحش با زیبایی ارضا میشه.

بعضیا میگن این سریالای تلویزیون گفتگوهای سقیل - به معنی دشوار- دارن و اینو یه نقص به حساب میارن. من بسی مخالفم؛ سریال یک اثر نمایشی است و نمایش یک هنر. اثر هنری باید زیبا باشد - طبق عرایضی بالا عرض کردم- بنابراین گفتگوها، صحنه ها، لباس ها، و کلا همه چیز سریال باید زیبا باشه. ممکنه به ذهن کسی متبادر شود که هنر در سادگی با ارزش تر است. بنده بسی موافقم اما اینکه اثر هنری به صورت ساده بیان شود یا خیر، به نظر آفریگار اثر بستگی دارد و نوع و سبک و سیاق آن. پس اگر کسی دوست دارد اثری ناساده و زیبا بیافریند شما مختارید که اون اثر رو نبینید؛ البته اگر با این ناسادگی مخالفین. همین...

آقا غرض نوشتن بود که حاصل شد. دیگر توک انگشتانم تاب کوبیدن بر سر دکمه های بیچاره ی صفحه کلید ندارد. به قول انیمیشن های دوبله گشته ی خارجی  که در پایان در اندازه ای بزرگ و ضمخت و به تقلید از آثار آن طرف آبی می نویسند تمام شد؛ ما هم می نویسیم

تمام شد...

نقابدار تنها

امروز اجرای آخر بود. دهمین اجرا بود. واسه من بهترین اجرا بود. بعد از حدود یک ماه نیم بالاخره تموم شد.

نمی دونم خوش حالم یا ناراحت فقط می دونم الان دارم اشک میریزم. تماشاچیا می گفتن کار خوبه، بازیت خوبه ولی اهالی فن می گن کار ضعیفه! هر چی که بود کاش تموم نمی شد...کاش!

امروز بعد از اجرای صحنه ی کشتن امام حسین یکی از بچه های اهل خیمه یه گوشه داشت گریه می کرد. ازش پرسیدن چرا گریه می کنی؟ چته؟ می دونی چی گفت؟ گفت اون موقع که داشتن سر امام حسین رو می بریدن یاد بابام افتادم. باباش فوت شده بود. موقع بود هیشکی نتونست جلوی ترکیدن بغضشو بگیره.

خدایا به داد بچه یتیما برس! و خدایا شکر که من بابا دارم!

یا رقیه!   

نقابدار تنها

ஜ۩۞۩ஜ

زندگی شوخی نکن، خندم نمیاد

زندگی بازی نکن، بازی ازم بر نمیاد

زندگی هرچی سرم داد بزنی

حتی یه حرف از دهنم درنمیاد!

ஜ۩۞۩ஜ

نقابدار تنها

 .I want to write about something that I don't know what is it! It's L♥ve 

!I feel it but I don't know where is it 
!I like "L♥ve" but I don't know what color is it 
.When I ask people about it, they just give me a limited definition 
!I know L♥ve isn't any of these 

           ♥. . . Only you can feel it. Just feel it ♥

 نقابدار تنها

 یکی می گفت"همه چی آخرش خوب میشه. اگه چیزی خوب نیست چون آخرش نیست" !؟ 

   در نگاه اول جمله بسیار زیبا به نظر میاد البته برای کسایی که یه بار اونو می خونن و حالشو می برن و دیگر هیچ!!! بدون اینکه لحظه ای به معنی ش فکر کنن اون رو به جمع خاطرات به یاد نیاوردنی پیوند می دن.

   حالا به فرض ما از اوناش نیستیم و یه جورایی روشن فکرانه در جمله می اندیشیم . . .

بیا ادامه مطلب . . . 

   این اسمی که انتخاب کردم(ای بابا) هیچ ربطی به مطلبی که می خوام بنویسم نداره واسه خنده نوشتم.

   یه روز داداش کوچیکه اومد بهم گفت من امسال می شم متولد 83. لبخندی زده و در پاسخ عرض کردم . . . 

بیا ادامه مطلب

سلام 

این روزا دلم خیلی گرفته...احساس می کنم دارم عوض میشم...دارم بهتر میشم البته فکر می کنم...دعا می کنم که بهتر بشم...

می دونی این روزا به چی فکر می کنم. . . 

دمت گرم بیا ادامه مطلب ادامشو بخون

اگه نظر بدی خوش حال میشم

 به نام قهرمان قهرمانان

    من ........یعنی همان نقابدار تنها دوست دارم یک قهرمان بشوم. قهرمان یعنی کسی که همه او را می شناسند، دوستش دارند و از او تاثیر می پذیرند. یعنی شخصیت معروفی که همه از او امضا می خواهند و دوست دارند با او عکس یادگاری بگیرند. کسی که با رفتار و سخنانش تیتر های اصلی روزنامه ها و مجلات را درشت و درشتر می کند . . .

بقیشو تو ادامه مطلب بخون 

نظر یادت نره!!!

خسته شدم مثه یه بازیکن فوتبال که ده تا بازی تو ده روز اونم نود دقیقه ای بازی کرده باشه...

ولی من که فوتبالیست نیستم...خستگی من از چیزای دیگه ایه . . .

 دلم تنگه شده واسه خیلی چیزا...چیزای کوچیک...چیزای بزرگ...چیزای متوسط...خلاصه دل تنگیم دیگه...

می خوای بقیشو بخونی بیا ادامه مطلب

...جون من نظر یادت نره...

 سلام 

می خوام یه کم باهات درد دل کنم....

اگه حال درد دل خوندن داری بیا ادامه مطلب و نظر یادت نره...

 سلام 

حال شما خوبه؟ چه خبرا؟ چی کارا می کنید؟

حالا اگه از من بپرسی تو چی؟ تو چه خبر؟ تو چی کارا می کنی؟

یواشکی میگم یه کوچولو دلم گرفته...شایدم بیشتر از یه کوچولو...

حالا میگی از چی؟ میگم همه چی.  همه چیه همه چی هم که نه ولی از خیلی چیزا. مثلا:

از بی مهریای دختر خوشگل محلمون که منو دیوونه کرده هر وقت هم که می بینمش مثل سگ بی محلم میکنه...

از رفقای بی مرامی که تو بازی فوتبال در حالی که من دارم با تمام وجود بازی می کنم زمینو خالی میکنن...

از شوخیا و مسخره بازیای هم کلاسیام که میرن رو عصابم...

از کارای احمقانه ی دختر عموم که منو تو دردسر انداخته...

از حرفای قلمبه سلمبه ی داداش کوچیکه با اون قد 125 سانتیش که میزنه و من از کوره در می کنه...

از گیرای بی خودی مامان و بابا که اعصابمو خورد می کنه ولی حرفی نمی زنم...

از بی وفاییای عمو کوچیکه که تازه زن گرفته...

از وقت نشناسی دوست دماغ گنده ی درس نخونم...

از جواب ندادنای دوستان اینترنتی که منو به خودشون وابسته کردن...

یا شاید از آهنگای خفن محسن چاوشی که با اون صدای خسته منو می بره فضا...

دیگه چیزی به ذهنم نمی رسه....شاید بگی اینا که چیزای مهمی نیست!

اون وقت من میگم چرا واسه من خیلی مهمه...خیلی!

اما خوشحالم...ازچی؟

از اینکه یکیو دارم که هر وقت دلم گرفت باهاش حرف بزنم...اونم به حرفای گوش می کنه...همیشه هوامو داره

همیشه کمکم می کنه و همیشه هست...

آره درست فهمیدی      خدا     رو میگم....